En dan ben je weer thuis..

Hier zit ik dan.. weer op mijn eigen kamer bij pap en mam.. thuis.. sinds maandag weer in Nederland.. en een fantastisch China avontuur om op terug te kijken!

Tijdens mijn laatste 2 weken in China ben ik het grootste deel nog in Yulin gebleven en heb ik de laatste 3 dagen doorgebracht in Beijing, vanwaar mijn vliegtuig naar Nederland vertrok. Zoals ik de laatste keer vertelde hebben we nog een fotoshoot gedaan in China. Hier zijn we de foto’s nog van gaan uitzoeken. Er waren heel veel foto’s gemaakt en het was nog lastig om uit te zoeken welke heel leuk waren en welke minder leuk.. al waren sommige foto’s ook wel helemaal mislukt, hahaha! Het was wel echt super leuk om deze fotoshoot te doen :)! (Een paar foto’s zijn te zien op de fotosite!)

Op dinsdag 15 mei hebben Myrle en ik nog een laatste pannenkoekenparty gehouden. Myrle vertrekt namelijk al op 16 mei naar Beijing en dit was dus ons afscheidsfeestje! Ik heb besloten nog een weekje langer in Yulin te blijven. Ik vertrek op 25 mei ’s ochtends per vliegtuig naar Beijing en zal twee dagen later vanuit daar aan de reis naar huis beginnen. Ik was blij dat dit mijn afscheidsfeestje was, maar nog niet mijn echte afscheid in Yulin. Het afscheidsfeestje benadrukte echter wel nog maar eens hoe dichtbij het vertrek naar Nederland nu is en hoe dichtbij het komt dat ik alle lieve mensen in Nederland weer zie!! We hebben er een leuke avond van gemaakt en ik heb een aantal Japanse meisjes nog pannenkoeken leren bakken. Het waren natuurtalenten, ik hoefde uiteindelijke helemaal niks meer te doen, haha! Eerder die dag hebben we ook nog cupcakes en een fruitsalade gemaakt. Verder hadden we ook nog een aantal lekkere dingen gekregen van Marlies en Charla, wat samen zorgde voor een lekkere maaltijd! Op woensdag heb ik ’s avonds samen met Javlon, Shi Ya’nan, Botir en Terumi, Myrle naar het treinstation gebracht. Haar vertrek uit Yulin was een feit.. en voor mij nu nog 9 dagen te gaan!

Tijdens mijn laatste 9 dagen heb ik nog veel leuke dingen gedaan. Ik ben regelmatig met vrienden gaan uit eten, waaronder heel vaak met Shi Ya’nan, die in korte tijd toch een hele goede vriendin is geworden! Daarnaast ben ik ook een laatste keer naar de Special Need School geweest. Heel raar om daar naar binnen te lopen en te weten dat het de laatste keer zal zijn. De kinderen beseften niet dat ze me daarna nooit meer zouden zien en dat was natuurlijk alleen maar fijn, want dat maakte het iets makkelijker. Op deze manier kon ik nog een laatste keer met ze spelen en heb ik nog een paar leuke foto’s van ze kunnen maken als aandenken.

Verder bestond deze week uit het afmaken van de scriptie en daarnaast het doen van leuke dingen. Zo heb ik nog een aantal mooie plekjes in Yulin bezocht, waaronder de rivier. Daarnaast zijn Marlies, Shi Ya’nan, Yang Yan en ik nog voor een heerlijke voetmassage geweest. Wat ga ik dat missen als ik in Nederland ben zeg! Die massages zijn heerlijk en ook nog eens spotgoedkoop.. dat gaat me in Nederland niet lukken, haha!
Op mijn laatste avond in Yulin ben ik nog gezellig gaan uiteten met Marlies, Shi Ya’nan en Zhenzhen. Na het eten ben ik nog even gezellig mee naar Marlies geweest en toen begon dan toch echt mijn laatste nachtje in Yulin..

’s Ochtends vertrok om 9.30u mijn vliegtuig naar Beijing. Voorafgaand was er nog een emotioneel afscheid van een aantal vrienden die me kwamen uitzwaaien. Gelukkig kwamen de traantjes pas nadat ik bij de gate op het vliegveld was.. grote meid :)! Ik kreeg toen heel veel rare blikken van chinezen, die keken alsof ze pas voor de eerste keer iemand zagen huilen.. maar daar trok ik me lekker niks van aan, haha! Ik ga die rare blikken van die chinezen nog missen als ik weer in Nederland ben! Wie gaat me in Nederland nu nog nastaren als ik langsloop of stiekem foto’s van me maken, haha! Hoe eigenaardig de chinezen soms ook zijn in hun doen, laten en hun gebruiken, ik ga het missen! Want ze zijn niet alleen maar raar hoor, ze zijn vooral ook vriendelijk en sociaal!

Na maar een uurtje vliegen kwam ik aan op het vliegveld van Beijing. Ik had al snel een taxi gevonden die me na een uurtje rijden netjes bij mijn hostel afzette. Daar kon ik meteen inchecken en door naar mijn kamer. Die middag heb ik niet meer zoveel gedaan. We hebben nog aan een verslag gewerkt en vervolgens was er nog wat stress met het inleveren van de scriptie (wat mam voor ons was gaan doen op school..), maar als het goed is, is daarmee alles goed gekomen. ’s Avonds ben ik lekker vroeg mijn bedje ingedoken, want voor morgenvroeg had ik een excursie geregeld naar de Chinese muur. Ik heb er dan wel voor gekozen om maar een paar dagen in Beijing door te brengen.. ik kan China natuurlijk niet verlaten zonder het zien van de Chinese muur!

De dag erna was ik netjes om 7.00u klaar om te gaan ontbijten, waarna ik om 7.30u werd opgehaald voor de excursie. Na mij werd een Canadese meid opgehaald met wie het meteen goed klikte. Zij was net als ik alleen op de excursie en dus besloten we al snel om samen over de muur te lopen. Eenmaal aangekomen bij de muur mochten we omhoog met de kabellift. In de verte kon je de muur al zien. Wat zag dat er sjiek uit!! Je ziet de Chinese muur natuurlijk heel veel op foto’s en op tv, maar als je hem in het echt ziet is het nog mooier en indrukwekkender. Eenmaal boven zijn we samen een kant op gelopen. Op de muur scheen de zon echter volop en het was ook hartstikke warm. Aangezien mijn wandelgenoot een flink tempo had, moest ik op een gegeven moment afhaken en iets rustiger aan doen, het was voor mij helaas iets te warm. Ik ben vervolgens op mijn eigen tempo verder gelopen en daarna hetzelfde stuk weer terug gelopen en met een rodelbaan naar onder gegaan. Onder zag ik Eva (de Canadese meid) weer en samen met haar en een paar Duitsers, Engelsen en een Amerikaan zijn we toen naar de lunch gegaan die bij de excursie zat inbegrepen. Toen deze op was zijn we met het busje terug naar Beijing gegaan. Daar aangekomen kregen we de optie om met de metro terug naar onze accommodaties te gaan. Eva en ik besloten toen om samen nog naar Tiananmen square te gaan. Dit is een bekend plein in Beijing. Daarna zijn we nog samen door een parkje gewandeld (lees: even uitrusten van het vele lopen die dag.. want mijn hemel wat waren dat veel trappen op de muur!!). Uiteindelijk was het al best laat en besloten we om samen ergens wat te gaan eten. Eerst hebben we nog even lekker een biertje gedronken op een terrasje, want we vonden dat we dat wel hadden verdiend. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurant en hier hebben we samen gegeten. Toen we daarna de straat op liepen stonden we oog in oog met de vele rariteiten die de chinezen verkopen om te eten. Zo verkochten ze spinnen op een stok, zwarte kevers op een stok die nog in leven waren en nog veel meer rare dingen. Wat waren wij blij dat wij net gegeten hadden.. want als we dit voor het eten hadden gezien, dan was het nog maar de vraag geweest of we nog honger hadden gehad, haha! Na het eten hebben we samen een taxi gedeeld die haar eerst afzette bij haar hotel en mij afzette bij mijn hostel. Bij aankomst in het hostel was het 21.30u. ik ben toen lekker naar mijn kamer gegaan, heb nog even geskypt en ben vervolgens lekker gaan slapen. Op zondag heb ik nog wat gewandeld door Beijing en in het hostel mijn laatste maaltijd in China gegeten. Vervolgens ben ik om 20.00u samen met Myrle en haar vriendinnen naar het vliegveld gegaan. Op naar huis!

De vliegreis is allemaal goed verlopen! Er waren geen bijzonderheden en op maandag om 14.30u liep ik samen met mijn koffertje weer richting mijn ouders. Wat was het leuk om hen na al die tijd weer te zien!!

Nu zit ik, een paar dagen verder, op mijn kamertje en typ ik jullie dit laatste verslag over mijn China avontuur. Met een lach op mijn gezicht kijk ik terug naar mijn tijd in Yulin. Ik heb het fantastisch gehad daar aan de andere kant van de wereld en wat heb ik veel mooie en leuke herinneringen eraan over gehouden om aan terug te denken! Af en toe verschijnt er echter ook een traan.. een traan omdat het jammer is dat het allemaal voorbij is, want het was zo leuk. Ik heb veel lieve mensen leren kennen die ik na zo’n tijd toch in mijn hart ben gaan sluiten en waarvan het jammer is dat ik ze nu niet meer zie. Gelukkig zijn er de moderne communicatiemiddelen en kan ik hopelijk toch in contact blijven met hun! Nu is de tijd aangebroken om weer te gaan wennen aan Nederland, om mijn opleiding hopelijk helemaal te gaan afronden en als aller belangrijkste: om alle lieve familie en vrienden weer te zien die ik deze 3 maanden heb gemist! Want hoe leuk het ook was in Yulin en hoe erg ik het misschien ook mis.. het is ook heel leuk om weer thuis te zijn!

Terugkijkend op de laatste 3 maanden kan ik stellen dat ik geen betere beslissing had kunnen nemen dan voor mijn afstuderen naar het buitenland te gaan. Ik heb mezelf versteld doen staan van mijn eigen kunnen, ik heb mezelf beter leren kennen en ik ben gegroeid als persoon. Deze ervaring neemt niemand mij meer af! Ik had het voor geen goud willen missen en heel stiekem denk ik er wel eens aan of ik nog eens zo een reis zou kunnen maken.. maar dat is niet voor nu, nu ga ik lekker genieten van alles hier in Nederland en hoop ik jullie allemaal snel weer te zien! Dan kan ik jullie allemaal gaan vervelen met mijn reisverhalen en de vele foto’s die ik heb gemaakt.. dus maak jullie borst maar nat, haha!

Tot snel!

Dikke kus uit Nederland!
Liefs Joyce



Ps. De laatste foto’s staan nu ook op de site: http://www.mijnalbum.nl/Album=X8KMTZOD