Laatste werkweken en twee weekjes Zuidereiland..
Door: Joyce
Blijf op de hoogte en volg Joyce
21 Juli 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
Lieve allemaal,
Het is weer tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn Nieuw-Zeelandse avonturen. Er is weer veel gebeurd en er zijn genoeg dingen om over te vertellen, dus laat ik vooral snel beginnen :)!
In het laatste reisverhaal vertelde ik al dat de vader met de moeder mee zou gaan op een trip naar Amerika en dat ik die dagen de zorg voor de kinderen alleen op me zou hebben. Op dinsdagavond heb ik ze toen samen met de kinderen naar de pick-up gebracht. Doordat de moeder als stewardess werkt hoeft zij nooit naar het vliegveld gebracht, maar is er voor haar bij een tankstation in de buurt een pick-up geregeld. Nadat we haar daar hadden afgezet was het bedtijd voor de kinderen en ik ben die dag ook lekker vroeg naar bed gegaan. Het wordt een drukke week, haha!
Op woensdag moesten de kinderen naar school en de jongste naar de peuterspeelzaal. Hier heb ik ze naartoe gebracht en vervolgens ben ik boodschappen gaan doen. Heb van de moeder wat geld gekregen voor de komende dagen en ik heb besloten daarmee de kinderen maar eens lekker te verwennen deze week! Voor vanavond staat spaghetti op het menu. Iets wat we alle vier erg lekker vinden, hihi! Nadat de kinderen uit school waren hebben we lekker gegeten, hebben de meiden gebadderd en vervolgens hebben we samen nog twee afleveringen van Sofia the First gekeken. Dit is een serie van Disney waar de meiden helemaal fan van zijn. Ik vind het zelf gelukkig ook een leuke serie, dus dan is het niet zo erg als je iedere aflevering 100x moet kijken, haha!
Op donderdag moesten de oudste twee weer naar school en ben ik met de jongste naar de zwemles geweest. Hier moet ik dan samen met haar het water in, wat ik altijd erg leuk vind om te doen. Zij heeft er heel veel plezier in en ik bijna net zoveel, dus het is altijd een leuk moment voor ons tweetjes, hihi! Na het zwemmen zijn we op bezoek gegaan bij de opa en oma. Het is ontzettend lief hoe warm ik daar iedere keer wordt ontvangen. Vaak ga ik op dinsdag en donderdag als ik Valentina de hele dag thuis heb een uurtje op bezoek en we worden meteen gemist als we een keertje niet komen, hihi! Het is heel mooi hoe ik hier helemaal in de familie ben opgenomen! Ik ben zo blij en dankbaar dat ik in deze familie terecht ben gekomen!!
Vanavond heb ik samen met de meiden wraps gemaakt! Weer lekker gesmuld! Het is druk om helemaal in mijn eentje voor de meiden te zorgen, maar ik geniet van ieder moment! Ik heb met hen afgesproken dat we morgen een ‘guilty night’ doen als ze deze dagen lief zijn. Dat houdt in dat we zelfgemaakte pizza eten, films kijken met chips en appelsap en dat we lekker lang op blijven! Een avond waarin we lekker ongezond doen en stiekem veel te lang opblijven! De meiden vinden het heerlijk en kijken helemaal uit naar zo’n avond. Ik had dinsdagavond voor de grap gezegd dat degene die niet zou luisteren vrijdag steak zou krijgen en na het eten naar bed moest. Dit was als grapje bedoelt, maar bleek een wondermiddel! De meiden hebben zich nog nooit zo goed gedragen, haha!!
Vrijdagmiddag heb ik de meiden zelf uit school gehaald. Dit doet de opa normaal altijd, maar ik had hem gebeld dat ik het vandaag wel wilde doen. We zijn even naar de winkel geweest en hebben vervolgens met ons drietjes thuis geknutseld. Vervolgens hebben we om 5.00u Valentina opgehaald van de peuterspeelzaal en zijn we thuis de pizza’s gaan maken. Iedereen mocht haar eigen pizza bekleden en toen deze klaar en afgebakken waren hebben we ze lekker samen opgegeten. Na het eten mochten ze de pyjama’s aandoen zonder eerst in bad te gaan (het was tenslotte ‘guilty-night’) en vervolgens zijn we lekker met chippies, appelsap en dekens op de bank gekropen. Vanavond hebben we pocahontas 2 gekeken. Deel 1 hebben we een paar weken terug namelijk al gezien. Tijdens de film was de eerste, Valentina, al in slaap gevallen, dus deze heb ik naar bed gebracht. Met de oudste meiden heb ik daarna the Voice Australia gekeken. Al vrij snel viel nummer 2, Nouvel, ook in slaap en heb ik ook die naar boven gebracht! Tot slot viel aan het einde van the Voice viel Monet ook in slaap op de bank en heb ik ook haar naar boven gebracht. De meiden waren de dag erna helemaal enthousiast dat ze héééél lang hadden mogen opblijven (de laatste viel in slaap om 10.00u, haha) en vertelden uitgebreid over de leuke avond aan hun ouders toen zij zaterdagochtend weer terug kwamen. Ik vond het heerlijke dagen met de meiden, ze zijn voorbij gevlogen maar ik heb echt van ieder moment genoten! Het was erg leuk om ze een paar dagen helemaal voor mezelf te hebben en ze lekker te kunnen verwennen, hihi!
In de twee weken die volgende is er niet heel erg veel meer gebeurd. Op een van de zaterdagen heb ik een farewell brunch gedaan met een aantal andere au pairs waarvan ik het grootste deel al tijdens de oriëntatie in januari had leren kennen. Een aantal van hen gaan vlak voor mij of vlak na mij naar huis en een enkeling blijft een heel jaar. Als afsluiting van onze tijd samen hier zijn we daarom lekker samen gaan lunchen in Parnell. Het was erg leuk en gezellig! Verder ben ik op maandag 30 juni nog een dagje naar de Waitomo Caves geweest. Ik had een bezoekje aan deze grotten cadeau gekregen van Anke toen ik nog in Nederland was, maar het kwam er telkens maar niet van om er naartoe te gaan. Aangezien de tijd nu toch wel echt begint te dringen heb ik het afgelopen weekend toch nog maar snel het bus en entreeticket geboekt! Om kwart over 7 ’s ochtends vertrekt de bus richting Waitomo. Dit betekent normaal gesproken voor mij dat ik om 6.10u met de bus moet vertrekken in Birkenhead. Vandaag heb ik echter het geluk dat mijn host-dad ook vroeg moet werken en mij mee kan nemen naar de stad. Hoeven we pas om 6.30u de deur uit, dat scheelt toch weer een half uurtje! Echter toch iets eerder opgestaan om nog het laatste gedeelte van de voetbalwedstrijd mee te pikken, want jaaa, ook ik volg dat aan de andere kant van de wereld! Wel erg jammer dat de wedstrijden midden in de nacht zijn en ik dan dus wel erg vroeg uit mijn bed moet, haha!
Na een busreis van 4 uur kwam ik eindelijk aan bij de Waitomo Caves. Daar aangekomen eerst even rondgeneusd bij de toeristeninfo en vervolgens richting de grotten gelopen. Helaas is het nu echt winter in Nieuw-Zeeland, wat voor het noordereiland vooral betekent dat er heel veel regen valt en vandaag was zo’n dag dat het de hele dag pijpenstelen regent. Gelukkig bestaat er zoiets als een winterjas, maar dat neemt niet weg dat mijn broek nog kletsnat was. Ik heb een ticket voor twee grotten geboekt. Allereerst kreeg ik een rondleiding in de bekenste grot, de Waitomo Glowworm Cave. Dit was echter maar een korte rondleiding. We liepen een klein stukje door de grot en gingen vervolgens een stukje varen met een bootje. Ik moet zeggen, het zien van de glowwormen tijdens de boottocht was prachtig!! Alsof er 100en sterren aan de hemel waren! Het was een mooie grot, maar de rondleiding erg kort, waardoor het een beetje afdeed aan het magische! De tweede grot (the Ruakuri Cave) was echter wel helemaal de moeite waard! We kregen daar een rondleiding van 3 uur! Wij hadden de eigenaar van de grot als gids en hij vertelde heel veel extra informatie. Vooral zijn passie voor de grot was heel mooi om te zien! Ook in deze grot zagen we glowwormen. We liepen als het ware in een polonaise achter elkaar het donker in. Je kunt de glowworms namelijk niet zien in het licht, want zodra zij worden blootgesteld aan licht verliezen ze hun eigen licht. Vandaar dat we door een stukje pikkedonkere grot liepen. Het was prachtig! Alsof er 1000en sterren aan de hemel stonden. Heel erg magisch!
Om 16.00u had ik beide grotten bezocht, maar had ik nog twee uur te gaan totdat mijn bus terug naar Auckland zou vertrekken. Er was in de buurt niet zo heel veel te doen en dus ging ik op zoek naar een café. Gelukkig vond ik er eentje. Uiteraard regende het nog steeds en kwam ik kletsnat aan. De vrouw in het café (ik was de enige daar, haha) kwam meteen met een kachel zodat ik op kon warmen en mijn kleren konden drogen! Zo gastvrij zijn kiwi’s! Ik heb wat eten en drinken besteld en raakte aan de praat met deze vrouw. Ze vroeg me of ik met de bus was gekomen en toen ik dat beaamde zei ze dat ik gewoon tot 18.00u mocht blijven wachten bij haar. Ze legde uit dat ze normaal gesproken sluit om 17.00u, maar ze wilde absoluut niet dat ik ging wachten in de regen. Ze woonde toch achter de zaak en het maakte haar niks uit om samen met haar dochtertje in de keuken van de zaak te koken. Haar dochtertje was drie jaar oud en ik heb nog samen met haar een spelletje gespeeld. Ontzettend lief dat ik er een uurtje langer mocht blijven!! Na haar uitgebreid bedankt te hebben ben ik vervolgens om 18.00u met de bus terug gegaan naar Auckland.
De rest van de week heb ik nog gewoon gewerkt. Dit was de laatste week voor mijn vakantie en aangezien mijn host-mom na mijn vakantie thuis zal zijn van zondagochtend tot donderdagavond besloot ik om deze week maar al de afscheidscadeautjes voor de meiden te regelen. Op woensdag ben ik gaan shoppen en heb ik voor alle drie de meiden een vlinder-kettinkje gekocht. Alle drie dezelfde ketting, zodat ze daar geen ruzie over kunnen krijgen! Op vrijdag heb ik ook nog voor alle drie een fotokaart geknutseld met een foto van hun met mij. Zo hebben ze ieder een aandenken aan me. Voor de ouders heb ik een bordje gevonden met de tekst ‘Being part of a family means being part of something wonderful’. Deze tekst vond ik erg toepasselijk en ik heb achterop het bordje nog een persoonlijke boodschap aan hun geschreven om hen te bedanken.
Doordat dit allemaal iets langer had geduurd dan gepland, moest ik ’s avonds toen de vader thuis kwam mijn koffer nog inpakken. Morgen gaat de reis naar het zuidereiland beginnen, dus het was de hoogste tijd. Gelukkig had ik wel al gecheckt of ik alles in huis had en had ik afgelopen week voor de zekerheid ook nog maar een muts, sjaal en handschoenen in huis gehaald. Het is hier aan de andere kant van de wereld namelijk winter en hoe zuidelijker je gaat, hoe kouder het wordt. Sowieso is er op het zuidereiland ook altijd veel kans op sneeuw in juli en augustus al blijf ik hopen dat het dit jaar mee zal vallen!!
Op zaterdag ben ik vroeg vertrokken richting het vliegveld. Van tevoren natuurlijk eerst nog afscheid genomen van mijn lieve hostfamilie. Het is gek dat ik ze nu twee weken niet zal zien en het is nog gekker dat ik ze nog maar een paar dagen zal zien als ik weer terug ben in Auckland. Maar aan het afscheid aan het eind van de maand wil ik nu nog niet teveel denken, want eerst even lekker genieten van een welverdiende vakantie. Samen met twee Nederlandse Au Pairs uit Auckland ben ik naar Christchurch gevlogen. Dit is de eerste stad die we zouden bezoeken. Op het vliegveld in Christchurch sloot er nog een derde Nederlandse au pair bij ons aan. Zij had de afgelopen maanden in de buurt van Wellington gewoond en daarom was het voor haar eenvoudiger vanuit daar naar Christchurch te vliegen. Eenmaal onze bagage te hebben opgehaald zijn we onze huurauto gaan afhalen, een Toyota Previa. Een mooie grote auto met genoeg ruimte voor onze koffers. In de middag zijn we Christchurch ingelopen. Christchurch is in 2010 en 2011 getroffen door twee grote aardbevingen en daar zijn de gevolgen nog steeds heel duidelijk van zichtbaar. Je weet dat je een centrum inloopt en je ziet hier en daar ook winkels, maar je ziet ook grote open vlaktes waarvan je weet dat er vroeger een gebouw heeft gestaan. Tevens hangt er in de stad ook een heel zwaar en beladen gevoel. Je merkt dat de stad en de mensen erg zijn aangedaan door de aardbevingen en dat kun je ze ook zeker niet kwalijk nemen! Bij de oude Starbucks, die door instortingsgevaar destijds gesloten is, zag je nog een krant van toen op een tafel liggen. Alsof de tijd er al die jaren heeft stilgestaan. Ook de, ik ben ervan overtuigd ooit prachtige, kathedraal staat er treurig bij. Hij is omringd met hekken en half ingestort. Het was een heel raar gevoel om oog in oog te staan met de grote gevolgen van zulk zwaar natuurgeweld. Christchurch is een stad waar hard wordt gewerkt aan wederopbouw, maar waar de gevolgen ook nog steeds heel duidelijk zichtbaar zijn.
Die avond hebben we boodschappen gedaan, gekookt en overnacht in een redelijk goed hostel. Op zich was er met het hostel niet echt iets mis, maar was de enige kanttekening dat er een aantal luidruchtige travelers waren die een biertje teveel ophadden. Dat mocht de pret echter niet drukken.. de reis was gestart en we zouden er twee leuke weken van maken!
De volgende dag vroeg op om ’s ochtends de wedstrijd van het Nederlands elftal weer te kijken. Gelukkig wonnen zij weer en konden we vrolijk de reis voortzetten. Vandaag zijn we verder gereden richting Lake Tekapo. Een prachtig meer in het midden van het zuidereiland. Op de mooie, drie uur durende, weg ernaar toe zagen we al een aantal mooie bergen met besneeuwde toppen voorbij komen. Het was vandaag zo’n 6 graden, dus dat valt qua temperatuur nog reuze mee in vergelijking tot de winters in Nederland!
Bij Lake Tekapo hebben we ook weer boodschappen gedaan en een klein kerkje aan het meer bezocht. In de namiddag zijn we een berg opgereden waarvanuit je een prachtig uitzicht had over het meer en de omgeving! Het zag er allemaal schitterend uit! Daarna zijn we lekker naar de hotpools geweest waar we even heerlijk hebben gerelaxed. Vervolgens weer lekker gekookt en ’s avonds nog even een potje gekaart.
De volgende dag was het weer tijd om verder te reizen. We hebben maar twee weken en willen graag wel zoveel mogelijk zien.. daarom hebben we een strakke planning gemaakt en rijden we dagelijks veel kilometers. Het rijden vind ik tot nu toe heerlijk. In Auckland maak ik niet zo heel erg veel kilometers en het was dan ook heerlijk om nu weer wat langere afstanden te kunnen rijden. We hebben 3 chauffeurs en proberen de kilometers een beetje te verdelen. Vandaag ging de reis via Mount Cook, Lake Pukaiki en Cromwell verder richting Queenstown. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, maar deze hebben we alleen maar van een afstand gezien. Toch zag hij er erg mooi uit. Lake Pukaiki was een andere schitterend meer in het midden van het zuidereiland. Het meer had een prachtige blauwe kleur en stak mooi af tegen de groen/bruine bergen met hun witte toppen. Cromwell was een oud stadje waar we bij een cafeetje lekker een warme chocomelk hebben gedronken. Heel leuk om de oude bouwstijl terug te zien in het oudste gedeelte van het dorp! Tot nu toe hebben we trouwens ook nog altijd heel veel geluk met het weer. Het is dan wel fris, maar het zonnetje schijnt wel lekker!!
Aan het eind van de dag kwamen we aan in Queenstown. Hier blijven we 3 nachten. De eerste avond hebben we lekker zelf pizza gemaakt. We hadden namelijk een oven in ons hostel, dus daar hebben we meteen maar van geprofiteerd, hihi! Tevens heb ik ook nog even gebeld met papa! Die was jarig vandaag en het is toch wel leuk als ik hem dan even kan feliciteren. Aangezien er geen wifi was in het hostel, moesten we opzoek naar een winkel met wifi. Gelukkig vonden we deze en kon ik dus inderdaad even met hem bellen!
’s Avonds hebben we nog een rondje gelopen door het centrum en bij terugkomst in het hostel hebben we nog samen met een kamergenoot een potje gekaart. Het is erg leuk hoe je in een hostel toch telkens weer nieuwe mensen leert kennen! Tijdens deze maanden aan de andere kant van de wereld heb ik op die manier al zoveel mensen leren kennen uit alle hoeken van de wereld! Het blijft leuk!
De dag erna hebben we allereerst lekker uitgeslapen. Aangezien we nu nog niet verder hoefden te reizen, hoefden we ook niet om 10.00u de kamer uit en daar kun je dan beter ook meteen maar even van profiteren, haha! Na het douchen en ontbijten zijn we naar het centrum van Queenstown gegaan, vanwaar we met een gondel de berg op zijn gegaan. Van boven had je een prachtig uitzicht over Queenstown en the Remarkables (het gebergte aan de andere kant van het meer). Vervolgens zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we lekker door het stadje geslenterd. ’s Avonds zijn we naar een Ice Bar geweest. Hier hadden we op internet al kaarten voor gekocht. In de bar is alles van ijs gemaakt. Zelfs het glas waar je uit drinkt is gemaakt van ijs! Een super leuke ervaring! Het was er -8 graden, dus het ijs smolt niet. Gelukkig hadden we daar een hele warme jas gekregen en hoefden we dus geen kou te lijden, haha!
De volgende dag moesten we erg vroeg op. We hadden voor vandaag namelijk een excursie naar Milford Sound beboekt. Dit is een fjord op het zuidereiland. Milford Sound lag nog een heel stuk verder dan Queenstown en aangezien we vooraf waren gewaarschuwd voor de moeilijk berijdbare weg indien er sprake is van sneeuwval, hadden wij voor vertrek al besloten het zekere voor het onzekere te kiezen en er met een excursie naartoe te gaan in plaats van zelf te rijden. Het was zo’n vier uur rijden om er te komen en we vonden het dan ook allemaal niet erg dat we niet zelf reden. Onderweg er naar toe stopten we bij een aantal mooie plekjes om foto’s te kunnen maken. Een van de plekjes was een ‘mirrorlake’ waar je de bergen heel mooi weerspiegeld zag in het water! Echt schitterend! Het is mooi hoe het landschap in Nieuw-Zeeland je telkens weer kan verbazen!
Bij aankomst in Milford Sound kregen we ons bootticket en zijn we de boot op gegaan. Met deze boot hebben we een tocht van 1,5uur op de fjord gemaakt! Het was schitterend! Je bent op het water helemaal omringd door bergen. Overal zie je ruige rotsen, is de natuur ondanks dat het winter is nog steeds heel groen en je ziet de ene waterval naar de andere. Het was prachtig! Op een gegeven moment zwom er naast de boot een groep dolfijnen met ons mee. Dit is de tweede keer dat ik ze zie en het was weer heel erg magisch! Wat zijn en blijven het toch schitterende dieren!! Ik heb er weer een mooi filmpje van gemaakt, dus jullie kunnen meegenieten!
Na de prachtige boottocht was het weer tijd om terug te gaan naar Queenstown. Het was een lange dag, maar de lange rit was het helemaal waard geweest! Het was weer een super mooi stukje van Nieuw-Zeeland! ’s Avonds hebben we lekker rustig aan gedaan. Ons laatste avondje in Queenstown was aangebroken en morgen gaat de reis weer verder.
Vandaag hadden we een lange reis voor de boeg, namelijk van Queenstown naar Fox Glacier.. zo’n 400km. Gelukkig zijn we met 3 meiden die rijden en kunnen we elkaar dus fijn afwisselen! Onze eerste tussenstop was bij Wanaka. Een leuke kleine plaats niet heel ver van Queenstown vandaan. Het dorp ligt aan Lake Wanaka, een schitterend meer. Tot nu toe zijn we al heel veel meren tegengekomen op het zuidereiland en ze zijn stuk voor stuk prachtig! Hier in Wanaka had de omgeving iets meer herfstkleuren, wat zorgde voor een prachtig plaatje! Na een korte lunchpauze aan het meer zijn we vervolgens verder gereden richting Haast. De weg richting Haast was door een prachtig berggebied! Het is ongelofelijk hoeveel het landschap veranderd. Eerder vandaag reden we door een droog en bruin gebied en nu reden we door groene bergen! Vandaag regende het onderweg veel en op de Haast-pass moesten we een half uurtje wachten omdat er een waterval de weg op stroomde. Het is dan te gevaarlijk om zomaar door te rijden, maar gelukkig duurde het maar 20 minuutjes. Het plaatsje Haast stelde niet zoveel voor. Het waren maar een paar huizen met een kleine buurtsupermarkt. Ik vraag me nog steeds af hoe deze mensen de boodschappen halen. Ik denk dat ze heel zelfvoorzienend zijn en één keer per maand naar Queenstown reizen voor de grote boodschappen. Het lijkt me heel raar om niet zoals ons gewoon dagelijks even de supermarkt in te kunnen lopen als je wat nodig hebt! Knap dat ze dat kunnen! Al denk ik eigenlijk ook wel weer dat ze waarschijnlijk niet beter weten!
’s Avonds zijn we aangekomen in Fox Glacier. Het was al laat en daarom hebben we die avond niet veel meer gedaan. De dag erna zijn we naar het dorp gegaan om te kijken of we met de helicopter de berg op konden. Aangezien het erg mistig was hoorden we al dat de meeste helicopters niet gingen, we besloten al vroeg verder te rijden naar Franz Josef Glacier om te kijken of het daar beter was, maar helaas was dit niet het geval. Er staat veel wind en de wolken hangen heel erg laag, waardoor ze niet omhoog kunnen. We hadden een scenic vlucht met de helicopter willen doen waarbij je beiden glaciers ziet en ook even een korte landing in de sneeuw maakt. Helaas zou dat er vandaag in ieder geval al niet van komen. We besloten het morgenvroeg nog maar eens te proberen, je weet maar nooit.. misschien komen de weersverwachtingen niet uit en is het morgen beter weer! Die middag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn Celine, Lisanne en ik lekker gaan lunchen bij een leuk café. Het was een erg gezellige middag! Jammer dat de helicoptervlucht niet doorging, maar dat mocht de pret niet drukken!
De dag erna was het weer niet veranderd en dus konden de helicopters ook vandaag niet de berg op. Er zat voor ons niks anders op dan onze reis voort te zetten naar Greymouth. Helaas hadden we onderweg heel veel regen en was er daardoor vrij weinig van de omgeving te zien. Toen we aankwamen in Greymouth bleken alle winkels dicht vanwege een feestdag, haha! Niet de beste planning om net in het weekend daar te overnachten, maar morgen gaat de reis toch weer verder, dus opzich maakt het niet zo heel veel uit. We hebben ’s middags een leuke wandeling door het dorp gemaakt en hebben bij de Mc Donalds een drankje gedaan. Rond 17.00u zijn we naar het strand gereden om een poging te wagen de zonsondergang te zien. Er waren echter wat veel wolken aan de lucht, maar de lucht vertoonde toch een paar mooie kleuren, haha!
Op zondag hebben we de reis weer voortgezet richting Abel Tasman National Park. Op de weg ernaar toe hebben we eerste en tussenstop gemaakt in Punakaiki. Hier hebben we de mooie Pancake Rocks bezichtigd. Dit is een mooie rotsformatie die is opgebouwd uit allemaal laagjes, vandaar ook de naam ‘Pancake’ Rocks. Ze gaan ervan uit dat deze rotsen 30 millioen jaar geleden zijn gevormd op de grond van de oceaan. Eigenlijk heel sjiek dat je op dat moment tegenover iets staat wat zo oud is! Doordat we er waren tijdens hoogtij werd het water tegen de rotsen opgeduwd waardoor het soms heel ver omhoog schoot! Heel mooi en indrukwekkend om te zien!
Na de stop in Punakaiki zijn we verder gereden naar Cape Foulwind. Dit is een bekende plek om zeehonden te spotten. En we hebben hier inderdaad ook een hele grote groep zeehonden gezien! Erg leuk!! Na onze stop hier zijn we vervolgens verder gereden naar Motueka/Abel Tasman National Park. Dit is het noordelijkste stukje van het zuidereiland dat we bezoeken. In Motueka overnachten we 2 nachten, zodat we tijd hebben om het National Park te bezoeken. We besloten de dag erna om een mooie boottocht te maken langs het park. Weer viel het op hoe groen alles was! Waar in Nederland de bladeren van de bomen vallen in de winter, blijft in Nieuw-Zeeland alles heel mooi en groen, waardoor het op verschillende plaatsen helemaal niet aanvoelt als winter. Ook scheen vandaag heerlijk het zonnetje, wat bijdroeg aan een lekker zomergevoel. Het was 13 graden, dus een heerlijk ‘winters’ weertje, haha! Zoals ik al zei was Abel Tasman National Park heel mooi groen en daarbij staken de goudgele stranden heel mooi af! Toen we met de boot aankwamen op het noordelijkste stukje van het park mochten we aan land en hebben we even van het mooie uitzicht vanaf het strand kunnen genieten. Vervolgens was het tijd om weer terug te varen naar het beginpunt en van daaruit zijn we weer terug gegaan naar Motueka.
De dag erna stonden er weer 330km op de planning. We reden namelijk van Motueka naar Kaikoura met een tussenstop in Nelson. Nelson was een leuke kleine plaats gelegen in het midden van Nieuw-Zeeland. We zijn hier een berg opgelopen waarbij we uitkwamen op het precieze middelpunt van het land. Het was een hele klim, maar boven was er wel een heel mooi uitzicht! Het zonnetje scheen weer heerlijk vandaag en het was tijdens de klim zelfs een beetje warm, hihi! Vervolgens zijn we verder gereden naar Kaikoura, maar onderweg zijn we nog gestopt bij de Ohau Stream Walkway and Waterfall. Aan zee zagen we al een aantal zeehonden liggen waar we heel dicht bij konden komen! Super sjiek om deze dieren gewoon in hun natuurlijke leefomgeving tegen te komen! Vervolgens zijn we richting de waterval gelopen waar we in het water onder de waterval allemaal kleine zeehondjes zagen spelen! Zo lief en leuk om te zien! Heel bijzonder!
In Kaikoura zijn we de dag erna vroeg opgestaan. We hebben voor vandaag namelijk een cruise geboekt om te gaan zwemmen met dolfijnen. We hadden van andere reizigers al gehoord dat een aantal dagen eerder boten waren afgelast, omdat ze het water niet op konden vanwege te hoge golven en we wisten dan ook niet of we er echt op moesten hopen dat het door zou gaan. Het weer zag er niet heel slecht uit dus heel voorzichtig werden we toch een klein beetje positief over een goede afloop. Het is nog altijd een hele grote droom van mij om met dolfijnen in hun natuurlijke leefomgeving te zwemmen. Zou het vandaag dan eindelijk werkelijkheid worden? Ik durfde er eigenlijk niet vanuit te gaan. Toen we aankwamen bleek dat ook maar goed, want we kregen te horen dat de bevestiging of het door zou gaan of niet 30 minuten was uitgesteld, omdat de oceaan erg onstuimig was. De angst en zenuwen kwamen opzetten.. het zal toch niet dat er alweer iets niet door gaat tijdens deze reis (eerst de helicoptervlucht in Franz Josef). Helaas kregen we inderdaad na 20min te horen dat de tocht was geannuleerd.. Dit was een grote domper en ik ben ook heel even in mijn eentje een wandeling moeten maken. Ongelofelijk dat het me niet is gelukt om de droom om te zwemmen met doflijnen werkelijkheid te maken hier in Nieuw-Zeeland. Een paar maanden terug ging het in de Bay of Islands niet door omdat er baby doflijnen in de groep waren en nu gaat het in Kaikoura niet, omdat de zee te onstuimig is. Na een korte wandeling en mijn teleurstelling een beetje verwerkte te hebben ben ik weer terug gegaan naar de andere meiden. Hier werd ons verteld dat we konden terugkomen in de middag in de hoop dat deze tocht wel door kon gaan. Ook al was het misschien hopen tegen beter weten in, we besloten wel terug te komen ’s middags omdat we niet wilden dat we vroeg vertrokken en achteraf zouden horen dat we ’s middags wel hadden kunnen gaan. We zijn daarom in de tussentijd naar een groep zeehonden in de buurt gaan kijken en hebben door het dorpje geslenterd. Nadat we ’s middags hoorden dat ook de middagcruise was gecanceld besloten we verder te reizen naar Picton. De reis op het zuidereiland was nu bijna voorbij, want morgen gaat vanuit Picton de veerboot naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland gelegen op het Noordereiland.
In Picton hebben we het dorpje bezichtigd en ’s avonds zijn we als afsluiting van de vakantie met ons vieren gaan uiteten. Lisanne gaat morgen namelijk al terug naar haar Host-family aangezien zij in de buurt van Wellington woont en haar koffers moet inpakken voor haar vertrek. Maar zij komt zondag naar Auckland en we zullen elkaar dan vast nog wel zien daar!
De dag erna hebben we ’s ochtends onze huurauto afgeleverd. Er stonden 2128km op de teller. Het was een super leuke roadtrip waarbij we onderweg vele fantastische dingen hebben gezien en beleefd! Ik ben ontzettend blij dat ik deze reis naar het zuidereiland nog heb gemaakt! ’s Middags vertrok vervolgens de boot naar het noordereiland. Niet alleen bij Kaikoura was er sprake van een ruwe zee, maar ook bij de Cook Strait was er sprake van hoge golven. Dit was op de boot duidelijk voelbaar. Ik heb niet snel las van zeeziekte, maar tijdens deze overtocht voelde ik me toch niet helemaal optimaal. Gelukkig werden we op tijd gewaarschuwd dat de zee erg ruw was en dat mensen die er gevoelig voor waren daarom beter in het midden van de boot konden gaan zitten, omdat het daar het minst voelbaar was. De eerste twee uur van de boottocht waren heel mooi en was het leuk om de omgeving te zien, maar de tocht duurde in totaal drie uur en we waren uiteindelijk vooral blij om eindelijk in Wellington aan te komen, haha! Daar aangekomen hebben we afscheid genomen van Lisanne en zijn we vervolgens met de taxi naar ons hostel in Wellington gegaan.
In Wellington hebben we op de vrijdag lekker gewinkeld. We hebben de afgelopen twee weken zo intensief gereisd en zoveel dingen gezien dat we echt toe waren aan een relaxt dagje. Ik heb dus niet heel veel van Wellington gezien, maar kan wel stellen dat het een erg leuke winkelstad was, haha! Op zaterdag ging vervolgens het vliegtuig weer terug naar Auckland. Het waren twee super leuke weken, die ik voor geen goud had willen missen!
Bij thuiskomst in Auckland werd ik heel enthousiast begroet door mijn drie meiden! Ik werd helemaal doodgeknuffeld en ze lieten me niet meer gaan! Wat een warme thuiskomst! Tevens realiseerde ik me ook meteen hoe moeilijk deze week gaat worden.. want aan het eind van deze week moet er afscheid worden genomen van mijn lieve familie hier, maar daar wil ik nu nog niet teveel aan denken. Het zal niet makkelijk worden!
Gisteravond ben ik nog samen met Celine en Lisanne gaan uiteten in Auckland als afsluiting van onze vakantie en van Lisanne’s en mijn tijd in Nieuw-Zeeland. Wij gaan namelijk allebei weer terug naar Nederland, maar Celine zal nog een half jaar in Nieuw-Zeeland blijven. Eigenlijk is het beter om zo’n reis in het begin van je tijd hier te doen, want nu zijn we heel close met elkaar geworden, maar moeten we ook meteen afscheid van elkaar nemen omdat we allemaal een andere kant opgaan. Maar ik weet zeker dat dit geen definitief afscheid is! We blijven in contact en gaan elkaar zeker weten weer zien als we in Nederland zijn!! Het was een super leuke tijd met jullie meiden!
En nu is het maandag en staan er nog maar 4 nachtjes slapen op de teller voor de grote reis naar huis begint! Ik kan me er nog niet heel veel bij voorstellen hoe het weer zal zijn om weer thuis te zijn en wil er nu ook nog niet teveel over nadenken.. eerst nog even 100% genieten van mijn leventje hier en vooral van mijn 3 lieve meiden.. en als het afscheid dan eenmaal is geweest en ik in het vliegtuig zit naar huis.. dan kijk ik er zeker weten weer heel erg naar uit om jullie allemaal weer te zien!!!!
Gek dat ik over minder dan een week weer in mijn eigen bedje slaap, haha!
Tot snel allemaal!!
xxxxxxxxxxxx
Heel veel liefs uit Nieuw-Zeeland!
Het is weer tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn Nieuw-Zeelandse avonturen. Er is weer veel gebeurd en er zijn genoeg dingen om over te vertellen, dus laat ik vooral snel beginnen :)!
In het laatste reisverhaal vertelde ik al dat de vader met de moeder mee zou gaan op een trip naar Amerika en dat ik die dagen de zorg voor de kinderen alleen op me zou hebben. Op dinsdagavond heb ik ze toen samen met de kinderen naar de pick-up gebracht. Doordat de moeder als stewardess werkt hoeft zij nooit naar het vliegveld gebracht, maar is er voor haar bij een tankstation in de buurt een pick-up geregeld. Nadat we haar daar hadden afgezet was het bedtijd voor de kinderen en ik ben die dag ook lekker vroeg naar bed gegaan. Het wordt een drukke week, haha!
Op woensdag moesten de kinderen naar school en de jongste naar de peuterspeelzaal. Hier heb ik ze naartoe gebracht en vervolgens ben ik boodschappen gaan doen. Heb van de moeder wat geld gekregen voor de komende dagen en ik heb besloten daarmee de kinderen maar eens lekker te verwennen deze week! Voor vanavond staat spaghetti op het menu. Iets wat we alle vier erg lekker vinden, hihi! Nadat de kinderen uit school waren hebben we lekker gegeten, hebben de meiden gebadderd en vervolgens hebben we samen nog twee afleveringen van Sofia the First gekeken. Dit is een serie van Disney waar de meiden helemaal fan van zijn. Ik vind het zelf gelukkig ook een leuke serie, dus dan is het niet zo erg als je iedere aflevering 100x moet kijken, haha!
Op donderdag moesten de oudste twee weer naar school en ben ik met de jongste naar de zwemles geweest. Hier moet ik dan samen met haar het water in, wat ik altijd erg leuk vind om te doen. Zij heeft er heel veel plezier in en ik bijna net zoveel, dus het is altijd een leuk moment voor ons tweetjes, hihi! Na het zwemmen zijn we op bezoek gegaan bij de opa en oma. Het is ontzettend lief hoe warm ik daar iedere keer wordt ontvangen. Vaak ga ik op dinsdag en donderdag als ik Valentina de hele dag thuis heb een uurtje op bezoek en we worden meteen gemist als we een keertje niet komen, hihi! Het is heel mooi hoe ik hier helemaal in de familie ben opgenomen! Ik ben zo blij en dankbaar dat ik in deze familie terecht ben gekomen!!
Vanavond heb ik samen met de meiden wraps gemaakt! Weer lekker gesmuld! Het is druk om helemaal in mijn eentje voor de meiden te zorgen, maar ik geniet van ieder moment! Ik heb met hen afgesproken dat we morgen een ‘guilty night’ doen als ze deze dagen lief zijn. Dat houdt in dat we zelfgemaakte pizza eten, films kijken met chips en appelsap en dat we lekker lang op blijven! Een avond waarin we lekker ongezond doen en stiekem veel te lang opblijven! De meiden vinden het heerlijk en kijken helemaal uit naar zo’n avond. Ik had dinsdagavond voor de grap gezegd dat degene die niet zou luisteren vrijdag steak zou krijgen en na het eten naar bed moest. Dit was als grapje bedoelt, maar bleek een wondermiddel! De meiden hebben zich nog nooit zo goed gedragen, haha!!
Vrijdagmiddag heb ik de meiden zelf uit school gehaald. Dit doet de opa normaal altijd, maar ik had hem gebeld dat ik het vandaag wel wilde doen. We zijn even naar de winkel geweest en hebben vervolgens met ons drietjes thuis geknutseld. Vervolgens hebben we om 5.00u Valentina opgehaald van de peuterspeelzaal en zijn we thuis de pizza’s gaan maken. Iedereen mocht haar eigen pizza bekleden en toen deze klaar en afgebakken waren hebben we ze lekker samen opgegeten. Na het eten mochten ze de pyjama’s aandoen zonder eerst in bad te gaan (het was tenslotte ‘guilty-night’) en vervolgens zijn we lekker met chippies, appelsap en dekens op de bank gekropen. Vanavond hebben we pocahontas 2 gekeken. Deel 1 hebben we een paar weken terug namelijk al gezien. Tijdens de film was de eerste, Valentina, al in slaap gevallen, dus deze heb ik naar bed gebracht. Met de oudste meiden heb ik daarna the Voice Australia gekeken. Al vrij snel viel nummer 2, Nouvel, ook in slaap en heb ik ook die naar boven gebracht! Tot slot viel aan het einde van the Voice viel Monet ook in slaap op de bank en heb ik ook haar naar boven gebracht. De meiden waren de dag erna helemaal enthousiast dat ze héééél lang hadden mogen opblijven (de laatste viel in slaap om 10.00u, haha) en vertelden uitgebreid over de leuke avond aan hun ouders toen zij zaterdagochtend weer terug kwamen. Ik vond het heerlijke dagen met de meiden, ze zijn voorbij gevlogen maar ik heb echt van ieder moment genoten! Het was erg leuk om ze een paar dagen helemaal voor mezelf te hebben en ze lekker te kunnen verwennen, hihi!
In de twee weken die volgende is er niet heel erg veel meer gebeurd. Op een van de zaterdagen heb ik een farewell brunch gedaan met een aantal andere au pairs waarvan ik het grootste deel al tijdens de oriëntatie in januari had leren kennen. Een aantal van hen gaan vlak voor mij of vlak na mij naar huis en een enkeling blijft een heel jaar. Als afsluiting van onze tijd samen hier zijn we daarom lekker samen gaan lunchen in Parnell. Het was erg leuk en gezellig! Verder ben ik op maandag 30 juni nog een dagje naar de Waitomo Caves geweest. Ik had een bezoekje aan deze grotten cadeau gekregen van Anke toen ik nog in Nederland was, maar het kwam er telkens maar niet van om er naartoe te gaan. Aangezien de tijd nu toch wel echt begint te dringen heb ik het afgelopen weekend toch nog maar snel het bus en entreeticket geboekt! Om kwart over 7 ’s ochtends vertrekt de bus richting Waitomo. Dit betekent normaal gesproken voor mij dat ik om 6.10u met de bus moet vertrekken in Birkenhead. Vandaag heb ik echter het geluk dat mijn host-dad ook vroeg moet werken en mij mee kan nemen naar de stad. Hoeven we pas om 6.30u de deur uit, dat scheelt toch weer een half uurtje! Echter toch iets eerder opgestaan om nog het laatste gedeelte van de voetbalwedstrijd mee te pikken, want jaaa, ook ik volg dat aan de andere kant van de wereld! Wel erg jammer dat de wedstrijden midden in de nacht zijn en ik dan dus wel erg vroeg uit mijn bed moet, haha!
Na een busreis van 4 uur kwam ik eindelijk aan bij de Waitomo Caves. Daar aangekomen eerst even rondgeneusd bij de toeristeninfo en vervolgens richting de grotten gelopen. Helaas is het nu echt winter in Nieuw-Zeeland, wat voor het noordereiland vooral betekent dat er heel veel regen valt en vandaag was zo’n dag dat het de hele dag pijpenstelen regent. Gelukkig bestaat er zoiets als een winterjas, maar dat neemt niet weg dat mijn broek nog kletsnat was. Ik heb een ticket voor twee grotten geboekt. Allereerst kreeg ik een rondleiding in de bekenste grot, de Waitomo Glowworm Cave. Dit was echter maar een korte rondleiding. We liepen een klein stukje door de grot en gingen vervolgens een stukje varen met een bootje. Ik moet zeggen, het zien van de glowwormen tijdens de boottocht was prachtig!! Alsof er 100en sterren aan de hemel waren! Het was een mooie grot, maar de rondleiding erg kort, waardoor het een beetje afdeed aan het magische! De tweede grot (the Ruakuri Cave) was echter wel helemaal de moeite waard! We kregen daar een rondleiding van 3 uur! Wij hadden de eigenaar van de grot als gids en hij vertelde heel veel extra informatie. Vooral zijn passie voor de grot was heel mooi om te zien! Ook in deze grot zagen we glowwormen. We liepen als het ware in een polonaise achter elkaar het donker in. Je kunt de glowworms namelijk niet zien in het licht, want zodra zij worden blootgesteld aan licht verliezen ze hun eigen licht. Vandaar dat we door een stukje pikkedonkere grot liepen. Het was prachtig! Alsof er 1000en sterren aan de hemel stonden. Heel erg magisch!
Om 16.00u had ik beide grotten bezocht, maar had ik nog twee uur te gaan totdat mijn bus terug naar Auckland zou vertrekken. Er was in de buurt niet zo heel veel te doen en dus ging ik op zoek naar een café. Gelukkig vond ik er eentje. Uiteraard regende het nog steeds en kwam ik kletsnat aan. De vrouw in het café (ik was de enige daar, haha) kwam meteen met een kachel zodat ik op kon warmen en mijn kleren konden drogen! Zo gastvrij zijn kiwi’s! Ik heb wat eten en drinken besteld en raakte aan de praat met deze vrouw. Ze vroeg me of ik met de bus was gekomen en toen ik dat beaamde zei ze dat ik gewoon tot 18.00u mocht blijven wachten bij haar. Ze legde uit dat ze normaal gesproken sluit om 17.00u, maar ze wilde absoluut niet dat ik ging wachten in de regen. Ze woonde toch achter de zaak en het maakte haar niks uit om samen met haar dochtertje in de keuken van de zaak te koken. Haar dochtertje was drie jaar oud en ik heb nog samen met haar een spelletje gespeeld. Ontzettend lief dat ik er een uurtje langer mocht blijven!! Na haar uitgebreid bedankt te hebben ben ik vervolgens om 18.00u met de bus terug gegaan naar Auckland.
De rest van de week heb ik nog gewoon gewerkt. Dit was de laatste week voor mijn vakantie en aangezien mijn host-mom na mijn vakantie thuis zal zijn van zondagochtend tot donderdagavond besloot ik om deze week maar al de afscheidscadeautjes voor de meiden te regelen. Op woensdag ben ik gaan shoppen en heb ik voor alle drie de meiden een vlinder-kettinkje gekocht. Alle drie dezelfde ketting, zodat ze daar geen ruzie over kunnen krijgen! Op vrijdag heb ik ook nog voor alle drie een fotokaart geknutseld met een foto van hun met mij. Zo hebben ze ieder een aandenken aan me. Voor de ouders heb ik een bordje gevonden met de tekst ‘Being part of a family means being part of something wonderful’. Deze tekst vond ik erg toepasselijk en ik heb achterop het bordje nog een persoonlijke boodschap aan hun geschreven om hen te bedanken.
Doordat dit allemaal iets langer had geduurd dan gepland, moest ik ’s avonds toen de vader thuis kwam mijn koffer nog inpakken. Morgen gaat de reis naar het zuidereiland beginnen, dus het was de hoogste tijd. Gelukkig had ik wel al gecheckt of ik alles in huis had en had ik afgelopen week voor de zekerheid ook nog maar een muts, sjaal en handschoenen in huis gehaald. Het is hier aan de andere kant van de wereld namelijk winter en hoe zuidelijker je gaat, hoe kouder het wordt. Sowieso is er op het zuidereiland ook altijd veel kans op sneeuw in juli en augustus al blijf ik hopen dat het dit jaar mee zal vallen!!
Op zaterdag ben ik vroeg vertrokken richting het vliegveld. Van tevoren natuurlijk eerst nog afscheid genomen van mijn lieve hostfamilie. Het is gek dat ik ze nu twee weken niet zal zien en het is nog gekker dat ik ze nog maar een paar dagen zal zien als ik weer terug ben in Auckland. Maar aan het afscheid aan het eind van de maand wil ik nu nog niet teveel denken, want eerst even lekker genieten van een welverdiende vakantie. Samen met twee Nederlandse Au Pairs uit Auckland ben ik naar Christchurch gevlogen. Dit is de eerste stad die we zouden bezoeken. Op het vliegveld in Christchurch sloot er nog een derde Nederlandse au pair bij ons aan. Zij had de afgelopen maanden in de buurt van Wellington gewoond en daarom was het voor haar eenvoudiger vanuit daar naar Christchurch te vliegen. Eenmaal onze bagage te hebben opgehaald zijn we onze huurauto gaan afhalen, een Toyota Previa. Een mooie grote auto met genoeg ruimte voor onze koffers. In de middag zijn we Christchurch ingelopen. Christchurch is in 2010 en 2011 getroffen door twee grote aardbevingen en daar zijn de gevolgen nog steeds heel duidelijk van zichtbaar. Je weet dat je een centrum inloopt en je ziet hier en daar ook winkels, maar je ziet ook grote open vlaktes waarvan je weet dat er vroeger een gebouw heeft gestaan. Tevens hangt er in de stad ook een heel zwaar en beladen gevoel. Je merkt dat de stad en de mensen erg zijn aangedaan door de aardbevingen en dat kun je ze ook zeker niet kwalijk nemen! Bij de oude Starbucks, die door instortingsgevaar destijds gesloten is, zag je nog een krant van toen op een tafel liggen. Alsof de tijd er al die jaren heeft stilgestaan. Ook de, ik ben ervan overtuigd ooit prachtige, kathedraal staat er treurig bij. Hij is omringd met hekken en half ingestort. Het was een heel raar gevoel om oog in oog te staan met de grote gevolgen van zulk zwaar natuurgeweld. Christchurch is een stad waar hard wordt gewerkt aan wederopbouw, maar waar de gevolgen ook nog steeds heel duidelijk zichtbaar zijn.
Die avond hebben we boodschappen gedaan, gekookt en overnacht in een redelijk goed hostel. Op zich was er met het hostel niet echt iets mis, maar was de enige kanttekening dat er een aantal luidruchtige travelers waren die een biertje teveel ophadden. Dat mocht de pret echter niet drukken.. de reis was gestart en we zouden er twee leuke weken van maken!
De volgende dag vroeg op om ’s ochtends de wedstrijd van het Nederlands elftal weer te kijken. Gelukkig wonnen zij weer en konden we vrolijk de reis voortzetten. Vandaag zijn we verder gereden richting Lake Tekapo. Een prachtig meer in het midden van het zuidereiland. Op de mooie, drie uur durende, weg ernaar toe zagen we al een aantal mooie bergen met besneeuwde toppen voorbij komen. Het was vandaag zo’n 6 graden, dus dat valt qua temperatuur nog reuze mee in vergelijking tot de winters in Nederland!
Bij Lake Tekapo hebben we ook weer boodschappen gedaan en een klein kerkje aan het meer bezocht. In de namiddag zijn we een berg opgereden waarvanuit je een prachtig uitzicht had over het meer en de omgeving! Het zag er allemaal schitterend uit! Daarna zijn we lekker naar de hotpools geweest waar we even heerlijk hebben gerelaxed. Vervolgens weer lekker gekookt en ’s avonds nog even een potje gekaart.
De volgende dag was het weer tijd om verder te reizen. We hebben maar twee weken en willen graag wel zoveel mogelijk zien.. daarom hebben we een strakke planning gemaakt en rijden we dagelijks veel kilometers. Het rijden vind ik tot nu toe heerlijk. In Auckland maak ik niet zo heel erg veel kilometers en het was dan ook heerlijk om nu weer wat langere afstanden te kunnen rijden. We hebben 3 chauffeurs en proberen de kilometers een beetje te verdelen. Vandaag ging de reis via Mount Cook, Lake Pukaiki en Cromwell verder richting Queenstown. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, maar deze hebben we alleen maar van een afstand gezien. Toch zag hij er erg mooi uit. Lake Pukaiki was een andere schitterend meer in het midden van het zuidereiland. Het meer had een prachtige blauwe kleur en stak mooi af tegen de groen/bruine bergen met hun witte toppen. Cromwell was een oud stadje waar we bij een cafeetje lekker een warme chocomelk hebben gedronken. Heel leuk om de oude bouwstijl terug te zien in het oudste gedeelte van het dorp! Tot nu toe hebben we trouwens ook nog altijd heel veel geluk met het weer. Het is dan wel fris, maar het zonnetje schijnt wel lekker!!
Aan het eind van de dag kwamen we aan in Queenstown. Hier blijven we 3 nachten. De eerste avond hebben we lekker zelf pizza gemaakt. We hadden namelijk een oven in ons hostel, dus daar hebben we meteen maar van geprofiteerd, hihi! Tevens heb ik ook nog even gebeld met papa! Die was jarig vandaag en het is toch wel leuk als ik hem dan even kan feliciteren. Aangezien er geen wifi was in het hostel, moesten we opzoek naar een winkel met wifi. Gelukkig vonden we deze en kon ik dus inderdaad even met hem bellen!
’s Avonds hebben we nog een rondje gelopen door het centrum en bij terugkomst in het hostel hebben we nog samen met een kamergenoot een potje gekaart. Het is erg leuk hoe je in een hostel toch telkens weer nieuwe mensen leert kennen! Tijdens deze maanden aan de andere kant van de wereld heb ik op die manier al zoveel mensen leren kennen uit alle hoeken van de wereld! Het blijft leuk!
De dag erna hebben we allereerst lekker uitgeslapen. Aangezien we nu nog niet verder hoefden te reizen, hoefden we ook niet om 10.00u de kamer uit en daar kun je dan beter ook meteen maar even van profiteren, haha! Na het douchen en ontbijten zijn we naar het centrum van Queenstown gegaan, vanwaar we met een gondel de berg op zijn gegaan. Van boven had je een prachtig uitzicht over Queenstown en the Remarkables (het gebergte aan de andere kant van het meer). Vervolgens zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we lekker door het stadje geslenterd. ’s Avonds zijn we naar een Ice Bar geweest. Hier hadden we op internet al kaarten voor gekocht. In de bar is alles van ijs gemaakt. Zelfs het glas waar je uit drinkt is gemaakt van ijs! Een super leuke ervaring! Het was er -8 graden, dus het ijs smolt niet. Gelukkig hadden we daar een hele warme jas gekregen en hoefden we dus geen kou te lijden, haha!
De volgende dag moesten we erg vroeg op. We hadden voor vandaag namelijk een excursie naar Milford Sound beboekt. Dit is een fjord op het zuidereiland. Milford Sound lag nog een heel stuk verder dan Queenstown en aangezien we vooraf waren gewaarschuwd voor de moeilijk berijdbare weg indien er sprake is van sneeuwval, hadden wij voor vertrek al besloten het zekere voor het onzekere te kiezen en er met een excursie naartoe te gaan in plaats van zelf te rijden. Het was zo’n vier uur rijden om er te komen en we vonden het dan ook allemaal niet erg dat we niet zelf reden. Onderweg er naar toe stopten we bij een aantal mooie plekjes om foto’s te kunnen maken. Een van de plekjes was een ‘mirrorlake’ waar je de bergen heel mooi weerspiegeld zag in het water! Echt schitterend! Het is mooi hoe het landschap in Nieuw-Zeeland je telkens weer kan verbazen!
Bij aankomst in Milford Sound kregen we ons bootticket en zijn we de boot op gegaan. Met deze boot hebben we een tocht van 1,5uur op de fjord gemaakt! Het was schitterend! Je bent op het water helemaal omringd door bergen. Overal zie je ruige rotsen, is de natuur ondanks dat het winter is nog steeds heel groen en je ziet de ene waterval naar de andere. Het was prachtig! Op een gegeven moment zwom er naast de boot een groep dolfijnen met ons mee. Dit is de tweede keer dat ik ze zie en het was weer heel erg magisch! Wat zijn en blijven het toch schitterende dieren!! Ik heb er weer een mooi filmpje van gemaakt, dus jullie kunnen meegenieten!
Na de prachtige boottocht was het weer tijd om terug te gaan naar Queenstown. Het was een lange dag, maar de lange rit was het helemaal waard geweest! Het was weer een super mooi stukje van Nieuw-Zeeland! ’s Avonds hebben we lekker rustig aan gedaan. Ons laatste avondje in Queenstown was aangebroken en morgen gaat de reis weer verder.
Vandaag hadden we een lange reis voor de boeg, namelijk van Queenstown naar Fox Glacier.. zo’n 400km. Gelukkig zijn we met 3 meiden die rijden en kunnen we elkaar dus fijn afwisselen! Onze eerste tussenstop was bij Wanaka. Een leuke kleine plaats niet heel ver van Queenstown vandaan. Het dorp ligt aan Lake Wanaka, een schitterend meer. Tot nu toe zijn we al heel veel meren tegengekomen op het zuidereiland en ze zijn stuk voor stuk prachtig! Hier in Wanaka had de omgeving iets meer herfstkleuren, wat zorgde voor een prachtig plaatje! Na een korte lunchpauze aan het meer zijn we vervolgens verder gereden richting Haast. De weg richting Haast was door een prachtig berggebied! Het is ongelofelijk hoeveel het landschap veranderd. Eerder vandaag reden we door een droog en bruin gebied en nu reden we door groene bergen! Vandaag regende het onderweg veel en op de Haast-pass moesten we een half uurtje wachten omdat er een waterval de weg op stroomde. Het is dan te gevaarlijk om zomaar door te rijden, maar gelukkig duurde het maar 20 minuutjes. Het plaatsje Haast stelde niet zoveel voor. Het waren maar een paar huizen met een kleine buurtsupermarkt. Ik vraag me nog steeds af hoe deze mensen de boodschappen halen. Ik denk dat ze heel zelfvoorzienend zijn en één keer per maand naar Queenstown reizen voor de grote boodschappen. Het lijkt me heel raar om niet zoals ons gewoon dagelijks even de supermarkt in te kunnen lopen als je wat nodig hebt! Knap dat ze dat kunnen! Al denk ik eigenlijk ook wel weer dat ze waarschijnlijk niet beter weten!
’s Avonds zijn we aangekomen in Fox Glacier. Het was al laat en daarom hebben we die avond niet veel meer gedaan. De dag erna zijn we naar het dorp gegaan om te kijken of we met de helicopter de berg op konden. Aangezien het erg mistig was hoorden we al dat de meeste helicopters niet gingen, we besloten al vroeg verder te rijden naar Franz Josef Glacier om te kijken of het daar beter was, maar helaas was dit niet het geval. Er staat veel wind en de wolken hangen heel erg laag, waardoor ze niet omhoog kunnen. We hadden een scenic vlucht met de helicopter willen doen waarbij je beiden glaciers ziet en ook even een korte landing in de sneeuw maakt. Helaas zou dat er vandaag in ieder geval al niet van komen. We besloten het morgenvroeg nog maar eens te proberen, je weet maar nooit.. misschien komen de weersverwachtingen niet uit en is het morgen beter weer! Die middag hebben we lekker rustig aan gedaan en zijn Celine, Lisanne en ik lekker gaan lunchen bij een leuk café. Het was een erg gezellige middag! Jammer dat de helicoptervlucht niet doorging, maar dat mocht de pret niet drukken!
De dag erna was het weer niet veranderd en dus konden de helicopters ook vandaag niet de berg op. Er zat voor ons niks anders op dan onze reis voort te zetten naar Greymouth. Helaas hadden we onderweg heel veel regen en was er daardoor vrij weinig van de omgeving te zien. Toen we aankwamen in Greymouth bleken alle winkels dicht vanwege een feestdag, haha! Niet de beste planning om net in het weekend daar te overnachten, maar morgen gaat de reis toch weer verder, dus opzich maakt het niet zo heel veel uit. We hebben ’s middags een leuke wandeling door het dorp gemaakt en hebben bij de Mc Donalds een drankje gedaan. Rond 17.00u zijn we naar het strand gereden om een poging te wagen de zonsondergang te zien. Er waren echter wat veel wolken aan de lucht, maar de lucht vertoonde toch een paar mooie kleuren, haha!
Op zondag hebben we de reis weer voortgezet richting Abel Tasman National Park. Op de weg ernaar toe hebben we eerste en tussenstop gemaakt in Punakaiki. Hier hebben we de mooie Pancake Rocks bezichtigd. Dit is een mooie rotsformatie die is opgebouwd uit allemaal laagjes, vandaar ook de naam ‘Pancake’ Rocks. Ze gaan ervan uit dat deze rotsen 30 millioen jaar geleden zijn gevormd op de grond van de oceaan. Eigenlijk heel sjiek dat je op dat moment tegenover iets staat wat zo oud is! Doordat we er waren tijdens hoogtij werd het water tegen de rotsen opgeduwd waardoor het soms heel ver omhoog schoot! Heel mooi en indrukwekkend om te zien!
Na de stop in Punakaiki zijn we verder gereden naar Cape Foulwind. Dit is een bekende plek om zeehonden te spotten. En we hebben hier inderdaad ook een hele grote groep zeehonden gezien! Erg leuk!! Na onze stop hier zijn we vervolgens verder gereden naar Motueka/Abel Tasman National Park. Dit is het noordelijkste stukje van het zuidereiland dat we bezoeken. In Motueka overnachten we 2 nachten, zodat we tijd hebben om het National Park te bezoeken. We besloten de dag erna om een mooie boottocht te maken langs het park. Weer viel het op hoe groen alles was! Waar in Nederland de bladeren van de bomen vallen in de winter, blijft in Nieuw-Zeeland alles heel mooi en groen, waardoor het op verschillende plaatsen helemaal niet aanvoelt als winter. Ook scheen vandaag heerlijk het zonnetje, wat bijdroeg aan een lekker zomergevoel. Het was 13 graden, dus een heerlijk ‘winters’ weertje, haha! Zoals ik al zei was Abel Tasman National Park heel mooi groen en daarbij staken de goudgele stranden heel mooi af! Toen we met de boot aankwamen op het noordelijkste stukje van het park mochten we aan land en hebben we even van het mooie uitzicht vanaf het strand kunnen genieten. Vervolgens was het tijd om weer terug te varen naar het beginpunt en van daaruit zijn we weer terug gegaan naar Motueka.
De dag erna stonden er weer 330km op de planning. We reden namelijk van Motueka naar Kaikoura met een tussenstop in Nelson. Nelson was een leuke kleine plaats gelegen in het midden van Nieuw-Zeeland. We zijn hier een berg opgelopen waarbij we uitkwamen op het precieze middelpunt van het land. Het was een hele klim, maar boven was er wel een heel mooi uitzicht! Het zonnetje scheen weer heerlijk vandaag en het was tijdens de klim zelfs een beetje warm, hihi! Vervolgens zijn we verder gereden naar Kaikoura, maar onderweg zijn we nog gestopt bij de Ohau Stream Walkway and Waterfall. Aan zee zagen we al een aantal zeehonden liggen waar we heel dicht bij konden komen! Super sjiek om deze dieren gewoon in hun natuurlijke leefomgeving tegen te komen! Vervolgens zijn we richting de waterval gelopen waar we in het water onder de waterval allemaal kleine zeehondjes zagen spelen! Zo lief en leuk om te zien! Heel bijzonder!
In Kaikoura zijn we de dag erna vroeg opgestaan. We hebben voor vandaag namelijk een cruise geboekt om te gaan zwemmen met dolfijnen. We hadden van andere reizigers al gehoord dat een aantal dagen eerder boten waren afgelast, omdat ze het water niet op konden vanwege te hoge golven en we wisten dan ook niet of we er echt op moesten hopen dat het door zou gaan. Het weer zag er niet heel slecht uit dus heel voorzichtig werden we toch een klein beetje positief over een goede afloop. Het is nog altijd een hele grote droom van mij om met dolfijnen in hun natuurlijke leefomgeving te zwemmen. Zou het vandaag dan eindelijk werkelijkheid worden? Ik durfde er eigenlijk niet vanuit te gaan. Toen we aankwamen bleek dat ook maar goed, want we kregen te horen dat de bevestiging of het door zou gaan of niet 30 minuten was uitgesteld, omdat de oceaan erg onstuimig was. De angst en zenuwen kwamen opzetten.. het zal toch niet dat er alweer iets niet door gaat tijdens deze reis (eerst de helicoptervlucht in Franz Josef). Helaas kregen we inderdaad na 20min te horen dat de tocht was geannuleerd.. Dit was een grote domper en ik ben ook heel even in mijn eentje een wandeling moeten maken. Ongelofelijk dat het me niet is gelukt om de droom om te zwemmen met doflijnen werkelijkheid te maken hier in Nieuw-Zeeland. Een paar maanden terug ging het in de Bay of Islands niet door omdat er baby doflijnen in de groep waren en nu gaat het in Kaikoura niet, omdat de zee te onstuimig is. Na een korte wandeling en mijn teleurstelling een beetje verwerkte te hebben ben ik weer terug gegaan naar de andere meiden. Hier werd ons verteld dat we konden terugkomen in de middag in de hoop dat deze tocht wel door kon gaan. Ook al was het misschien hopen tegen beter weten in, we besloten wel terug te komen ’s middags omdat we niet wilden dat we vroeg vertrokken en achteraf zouden horen dat we ’s middags wel hadden kunnen gaan. We zijn daarom in de tussentijd naar een groep zeehonden in de buurt gaan kijken en hebben door het dorpje geslenterd. Nadat we ’s middags hoorden dat ook de middagcruise was gecanceld besloten we verder te reizen naar Picton. De reis op het zuidereiland was nu bijna voorbij, want morgen gaat vanuit Picton de veerboot naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland gelegen op het Noordereiland.
In Picton hebben we het dorpje bezichtigd en ’s avonds zijn we als afsluiting van de vakantie met ons vieren gaan uiteten. Lisanne gaat morgen namelijk al terug naar haar Host-family aangezien zij in de buurt van Wellington woont en haar koffers moet inpakken voor haar vertrek. Maar zij komt zondag naar Auckland en we zullen elkaar dan vast nog wel zien daar!
De dag erna hebben we ’s ochtends onze huurauto afgeleverd. Er stonden 2128km op de teller. Het was een super leuke roadtrip waarbij we onderweg vele fantastische dingen hebben gezien en beleefd! Ik ben ontzettend blij dat ik deze reis naar het zuidereiland nog heb gemaakt! ’s Middags vertrok vervolgens de boot naar het noordereiland. Niet alleen bij Kaikoura was er sprake van een ruwe zee, maar ook bij de Cook Strait was er sprake van hoge golven. Dit was op de boot duidelijk voelbaar. Ik heb niet snel las van zeeziekte, maar tijdens deze overtocht voelde ik me toch niet helemaal optimaal. Gelukkig werden we op tijd gewaarschuwd dat de zee erg ruw was en dat mensen die er gevoelig voor waren daarom beter in het midden van de boot konden gaan zitten, omdat het daar het minst voelbaar was. De eerste twee uur van de boottocht waren heel mooi en was het leuk om de omgeving te zien, maar de tocht duurde in totaal drie uur en we waren uiteindelijk vooral blij om eindelijk in Wellington aan te komen, haha! Daar aangekomen hebben we afscheid genomen van Lisanne en zijn we vervolgens met de taxi naar ons hostel in Wellington gegaan.
In Wellington hebben we op de vrijdag lekker gewinkeld. We hebben de afgelopen twee weken zo intensief gereisd en zoveel dingen gezien dat we echt toe waren aan een relaxt dagje. Ik heb dus niet heel veel van Wellington gezien, maar kan wel stellen dat het een erg leuke winkelstad was, haha! Op zaterdag ging vervolgens het vliegtuig weer terug naar Auckland. Het waren twee super leuke weken, die ik voor geen goud had willen missen!
Bij thuiskomst in Auckland werd ik heel enthousiast begroet door mijn drie meiden! Ik werd helemaal doodgeknuffeld en ze lieten me niet meer gaan! Wat een warme thuiskomst! Tevens realiseerde ik me ook meteen hoe moeilijk deze week gaat worden.. want aan het eind van deze week moet er afscheid worden genomen van mijn lieve familie hier, maar daar wil ik nu nog niet teveel aan denken. Het zal niet makkelijk worden!
Gisteravond ben ik nog samen met Celine en Lisanne gaan uiteten in Auckland als afsluiting van onze vakantie en van Lisanne’s en mijn tijd in Nieuw-Zeeland. Wij gaan namelijk allebei weer terug naar Nederland, maar Celine zal nog een half jaar in Nieuw-Zeeland blijven. Eigenlijk is het beter om zo’n reis in het begin van je tijd hier te doen, want nu zijn we heel close met elkaar geworden, maar moeten we ook meteen afscheid van elkaar nemen omdat we allemaal een andere kant opgaan. Maar ik weet zeker dat dit geen definitief afscheid is! We blijven in contact en gaan elkaar zeker weten weer zien als we in Nederland zijn!! Het was een super leuke tijd met jullie meiden!
En nu is het maandag en staan er nog maar 4 nachtjes slapen op de teller voor de grote reis naar huis begint! Ik kan me er nog niet heel veel bij voorstellen hoe het weer zal zijn om weer thuis te zijn en wil er nu ook nog niet teveel over nadenken.. eerst nog even 100% genieten van mijn leventje hier en vooral van mijn 3 lieve meiden.. en als het afscheid dan eenmaal is geweest en ik in het vliegtuig zit naar huis.. dan kijk ik er zeker weten weer heel erg naar uit om jullie allemaal weer te zien!!!!
Gek dat ik over minder dan een week weer in mijn eigen bedje slaap, haha!
Tot snel allemaal!!
xxxxxxxxxxxx
Heel veel liefs uit Nieuw-Zeeland!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
